ನಾರಿ ನಾ ಪರಾರಿ

ನೀರನು ತರಲು ಹೋದ
ನೀರೆಯ ಹಿಂದೆ ಹೋದೆ

ಖಾಲಿ ಕೊಡವ ಬಾವಿಗೆಸೆದು
ತುಂಬಿದ ಕೊಡವ ಮೊಗೆದು

ಸೆರಗನು ಸೊಂಟಕೆ ಸಿಕ್ಕಿಸಿ
ಕೊಡವನು ನಡುವಲಿ ಕೂರಿಸಿ

ನುಲಿಯುತ ನಡೆಯುತಿಹಳು ನಾರಿ
ಹಿಂದಿರುಗಿ ನೋಡಿದಳು ತಾ ಬಂದ ದಾರಿ

ನನ್ನನು ಕಂಡು ಕಡುಕೋಪದಿಂದಾದಳು ಮಾರಿ
ಅದ ಕಂಡು ನಾನಾದೆ ಪರಾರಿ

ಮೊದಲ ಮಳೆ

ಮೊದಲ ಮಳೆಯ
ಮೋಡಿಗೆ ಮನಸೋತು
ನಾ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಟ್ಟೆ
ಹೊರಗೆ



ನೋಡಿದ ಅಮ್ಮ
ಸಿಡಿಲು ಗುಡುಗಿನ ಆರ್ಭಟಕ್ಕೆ ಹೆದರಿ
ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದಳು
ಒಳಗೆ

ಇದಾವುದನ್ನೂ ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ
ಮೈಯೊಡ್ಡಿದೆ ತುಂತುರು
ಮಳೆಗೆ

ಒಂದೊಂದೇ ಹನಿಯು
ಮುಖವನ್ನು ಚುಂಬಿಸಿ ಮರೆಯಾದ ಅನುಭವ
ನನ್ನೊಳಗೆ


ಮಳೆ ನಿಂತಾಗ
ಮುಗಿಲನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದ
ಸಂಭ್ರಮ
ಮೈಮನದೊಳಗೆ

ಧರೆ

ಕಾಲದ ಸುಳಿಗೆ ಸಿಲುಕಿ
ತನ್ನಾಭರಣಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕಳಚಿ
ನಿರಾಭರಣೆಯಾಗಿದ್ದಳವಳು
ಇಂದು ಅದೇ ಕಾಲದ ಮಹಿಮೆಗೆ
ಸಿಂಗಾರ ಮಾಡಿಕೊಂಡು
ನಳನಳಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು